Suzan Hilhorst

Nog even en we moeten weer opnieuw beginnen. Bij de twaalfde slag in de nacht van 31 december op 1 januari worden we geacht ons leven op een rij te hebben. We weten wat er is misgegaan het afgelopen jaar en we weten wat er beter kan. Schone lei, een veeg met een natte spons en nieuwe stiften om mee te schrijven. Er zijn weer fantastische kansen voor iedereen. De wereld ligt aan onze voeten.

Een jaarwisseling is een magisch fenomeen. Om twaalf uur ’s nachts wordt elke lei zorgvuldig schoongeveegd. Oude zorgen worden weggespoeld met champagne, en maken plaats voor goede voornemens en wensen. Het soms zo meedogenloze verstrijken van de tijd werkt voor even in ons voordeel. We tellen opgewonden af naar een nieuw begin. Een nieuw jaar vol kansen en hoop.

Gedicht Wereldlichtjesdag 2019

Twee jaar terug. De zaal is groot, maar net te klein voor mijn collega’s en hun kroost. Om de chaos compleet te maken, staat er een Piet achter een draaitafel hysterische platen te draaien. Ik smacht naar de eenvoudige liedjes uit mijn jeugd, zonder stampende beat.

Op 1 oktober had er een klein meisje met blonde vlechtjes en een veel te grote tas voor het eerst naar school moeten gaan. Vrolijk en trots zou ze naast haar grote broer hebben gelopen, hand in hand misschien, maar in ieder geval samen.